Kończymy kolejny rok z rzędu, więc spróbuje go pokrótce podsumować.

W 2019 r. udało mi się wykręcić dystans ok. 5 tys. km - mniej jak w ubiegłym roku, ale jestem zadowolona, że cały czas się ruszam :).

Nie osiągnęłam jakiś wielkich rekordów, przejechałam jedynie 2 setki w ciągu roku, ale nie kilometry są ważne, a miejsca, które udało nam się wspólnie z Grześkiem odkryć. A tych miejsc było naprawdę sporo: Szamotuły, Obrzycko, Stobnica, Toruń, Poznańskie Szachty, Kcynia, Nakło n. Notecią, Żuławy Wiślane, Ujście Wisły, Wyspa Sobieszewska, Mierzeja Wiślana, Gmina Międzychód,  Drezdenko, Kruszwica, Powidzki Park Krajobrazowy, Rudawy Janowickie, Sudety Zachodnie, WPN, Wyrzysk, Łobżenica i wiele, wiele innych... To był bardzo obfity w wycieczki rok, który będę na pewno miło wspominała. 

Z takich nowości to od 2019 roku zaczęłam jeździć w butach SPD - nowe doświadczenie, na początku były obawy, ale z każdą kolejną wycieczką było coraz lżej.

No i wreszcie w tym roku doczekałam się nowej ścieżki rowerowej z Pobiedzisk do mojego rodzinnego Iwna (co prawda prace nadal trwają i trwać będą do października 2020 r., kiedy to ma powstać zupełnie nowy asfalt).  

Mam nadzieję, że w następnym roku uda nam się wspólnie z Grześkiem odkryć kolejne, nowe miejsca, w których rowerami nas jeszcze nie było. 

Wszystkiego Najlepszego w Nowym 2020 Roku! 

A dzisiaj wspólnie z Grześkiem i p. Krzysztofem zakończyliśmy rok w Puszczy Zielonce.


Do zobaczenia w 2020 Roku :) (© anka88)

Dzisiaj pomimo, że nie było takiego mrozu, to palce moich stóp znowu ucierpiały :(. Już nie mam pomysłu co robić, żeby było dobrze, ale jedno jest pewne - gdyby nie postój w Wierzonce to nie wiem czy do domu bym dotarła. Gorąca kawa i obiad postawiły mnie na nogi i w drodze powrotnej już nic mi nie doskwierało. Grzesiek zabrał mnie i ojca na przejażdżkę do Owińsk, a przy okazji zahaczyliśmy także o Potasze i Trzaskowo. Już dawno nas tam nie było i widać było różnicę, zwłaszcza w ilości nowo wybudowanych domów.

W Święta niestety nie udało nam się wybrać na rowery z powodu kapryśnej pogody. Za to dzisiaj nie zapowiadano opadów deszczu, więc wybrałam się na przejażdżkę wokół komina przejeżdżając przez Gminę Kostrzyn i Pobiedziska. Dzisiaj kręciłam samotnie, ponieważ Grzesiek musiał iść do pracy. Udało mi się za to wykręcić 30-tkę i nawet zbytnio nie zmarzłam :).

Myślałam, że dzisiaj pogoda dopisze bardziej, ale niestety po raz kolejny trafiliśmy na mgłę i delikatną mżawkę podczas jazdy. Tak rozpoczęła się astronomiczna zima. Wybraliśmy się zobaczyć nową nawierzchnię w miejscowości Latalice, a potem podjechaliśmy na plaże w Rybitwach, żeby sprawdzić co się dzieje nad Jeziorem Lednickim - nic się nie działo, tylko mewy wydawały odgłosy. Oprócz tego można było zauważyć spadek poziomu wody, latem było jej troszkę więcej. 

Ostatnio brat wspominał nam, że w Pławcach uruchomiono nową wiertnię, w której wydobywany jest gaz, więc postanowiliśmy ją zobaczyć z bliska. Od rana trochę padało, ale na szczęście na drogach nie było aż tak mokro, więc jechało się dobrze. Mi jak zwykle zmarzły palce u rąk, bo dokonałam błędnego wyboru rękawiczek. Eh... zawsze coś :). 


Wiertnia Pławce (© anka88)


Świąteczny klimat na Rynku w Pobiedziskach (© anka88)

Opis szczegółowy dzisiejszej wycieczki zawarł już Grzesiek. Wpis tutaj. Ja tylko dodam, że jazda nie była przyjemna ze względu na deszcz, który towarzyszył nam przez większość drogi. No ale dobrze, że udało się pokręcić. 


PK Promno (© anka88)

Po 3-tygodniowej przerwie spowodowanej anginą, którą leczyć musiałam antybiotykiem, wreszcie zakończył się okres mojej rekonwalescencji i wybraliśmy się wspólnie z Grześkiem na rower. Pojechaliśmy oczywiście do Puszczy Zielonki. Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę, żeby pomóc starszej pani, której zabrakło powietrza w przednim kole. Wyjścia oczywiście były dwa, albo przebite koło, albo ulatniające się powietrze, jednak Grzesiek zareagował prawidłowo i wsparł biedną kobietę. 


Dobroczyńca Roku :) (© anka88)


Pani zadowolona mknęła szybko przed siebie (© anka88)


Puszcza Zielonka (© anka88)