Samej jazdy może i zbyt wiele nie było, ale standardowa 20-tka wystarczyła mi w zupełności. Dla odmiany wybrałam się do PK Promno, które zawsze wyciska ze mnie siódme poty - tak też było i tym razem. Wycisk = zmęczenie i zaspokojenie rowerowych chęci.

Plan na niedzielę był jeden – pojeździć rowerem, trochę po asfalcie, trochę po leśnych ścieżkach i nacieszyć oczy końcówką złotej jesieni w Lesie Czerniejewskim. W samo południe wyjechałam w kierunku Wierzyc, by następnie odbić w stronę Czerniejewa. Do samego Czerniejewa nie dojechałam, ponieważ pojechałam do Rakowa, skąd drogę powrotną ufundowałam sobie po leśnych duktach. Wbiłam się na szlak żółty, którym przemierzyłam spory kawałek lasu, a to m.in. dlatego, że w pewnym momencie ścieżki szlaku zbiegły się ze sobą, a ja spostrzegłam się, że przecież już dzisiaj tędy jechałam. Po eliminacji trzech dróg wybrałam wariant jazdy czwartą, która doprowadziła mnie do Jezierc. Ufff… tam ścieżki były już mi znane. Po wyjeździe z lasu pojechałam jeszcze do Kociałkowej Górki, a stamtąd drogami polnymi do Glinki Szlacheckiej, Kostrzyna i do domu.


"Chata pod Lipami" w okolicy Rakowa (© anka88)


Rozwidlenie dróg leśnych - pojechałam w prawo, a za chwilę wyjechałam z lewej strony :) (© anka88)


Malowniczy szlak żółty w Lesie Czerniejewskim (© anka88)


Kurcze, przecież ja już tędy jechałam :) (© anka88)


Rodzinna jazda konna w Kociałkowej Górce :) (© anka88)

W lesie większej tragedii z błotem nie było. Drogi były w miarę przejezdne. Momentami na polnych drogach chlapa i spore kałuże, ale na szczęście do ominięcia. Po powrocie musiałam troszkę wyczyścić rower, jednak na myjkę już nie pojechałam, bo jak zwykle nie miałam przy sobie okrągłej monety – przed wyjazdem wpadła do skarbonki :). A i co najważniejsze... Marcin dziś odpuścił i nie chłostał mnie silnym wiatrem.

Był już orkan Ksawery, Grzegorz, więc teraz nadszedł czas na Marcina. Czasami sama się zastanawiam kto wymyśla nazwy tych zjawisk?! Jednak w związku z dzisiejszym świętem Marcin miał prawo do nas zawitać :). Pogoda zmienna była niczym kobieta, więc na początku świeciło słoneczko, potem na niebie pojawiły się ciemne chmury, popadało, zacinając na boki, wiało jakby chciało łeb urwać i znowu pojawiło się słoneczko :). Wykręciłam pętelkę wokół komina i przyznam szczerze, że po tych 20-tu km nie chcę już więcej bratać się z Marcinem....

...ten ma czas na rower :). I choć pogoda dziś nie rozpieszczała (i rozpieszczać już tak bardzo pewnie nie będzie), to z racji wcześniejszego wstawienia się w pracy zyskałam 2 godzinki czasu. Nie padało, to wskoczyłam na rower i odwiedziłam Łowęcin. Szkoda, że dni już takie krótkie. Godz. 16:30 i zaczyna robić się ciemno :(. Tego okresu nie lubię!


A takie niespodzianki spotyka się w momencie, jak się wybiera drogę "na skróty" :). Woda sięgała pedałów - na szczęście nie zamoczyłam sobie butów (© anka88)

Po wczorajszej błotnej przeprawie przez Las Czerniejewski jednogłośnie wybraliśmy na dzisiejszą wycieczkę asfalt. Najpierw udaliśmy się do Czerwonaka, następnie do Owińsk, Bolechowa i Murowanej Gośliny. Częściowo drogi kojarzyłam, jednak jazda z Grześkiem zawsze obfituje w dodatkowe atrakcje i poznałam nowe ścieżki, którymi wcześniej się nie poruszałam. I to właśnie lubię najbardziej - możliwość poznania czegoś nowego. Tak przejeżdżając przez te miejscowości wspominaliśmy wcześniejsze wspólne wyjazdy i zrobiło się naprawdę miło. Nie obyło się również bez relaksu nad Jeziorem Kamińskim. W drodze powrotnej zażyliśmy jazdy po Puszczy Zielonce i tym sposobem wykręciliśmy ładną 50-tkę. Ucieszyła nas pogoda, dzisiaj było cieplej jak wczoraj i co najważniejsze, towarzyszyło nam słoneczko przez cały czas. Łączy nas wspólna pasja, którą potrafimy cieszyć się na całego!

A co po drodze?!

Pogoda dopisuje w 100%, więc trzeba korzystać z jej dobroci. Na sobotę plan był jeden - spędzić czas na rowerze, w towarzystwie Grześka, pojeździć troszkę po lesie, troszkę po mieście. Rano zawitał u mnie ów mężczyzna i pomknęliśmy do Lasu Czerniejewskiego. Niezła czekała nas w lesie przeprawa - sporych rozmiarów kałuże, liczne błoto i jazda po grząskim poboczu. Dostaliśmy nieźle w kość, jednak udało się wyjechać z lasu w miarę czystym :). Dojechaliśmy do miejscowości Graby, następnie do Czerniejewa skąd zaczęliśmy kierować się do Gniezna. Pokręciliśmy się troszkę po mieście, objechaliśmy Jezioro Jelonek i obraliśmy drogę powrotną do domu. Brakowało nam już wspólnej przejażdżki, więc dzisiejszy dzień był bardzo udany. A po dystansie 75 km troszkę bolą mnie nogi...

Wpis zrobiony na szybko, no bo co tu wielce opisywać?! Wyszłam na rower, bo przestało padać. Wybrałam ścieżki, którymi już dawno się nie poruszałam, a na koniec jazdy doprowadziłam rower do porządku i zaserwowałam mu kąpiel. Po drodze nic ciekawego się nie działo, ale ważne, że znalazłam czas na 1,5h jazdy…


Dawno tędy nie jechałam. Droga do Sokolniki Drzązgowskich (© anka88)


Czystym rowerem można się pochwalić :) (© anka88)

Pomimo szarości i siąpiącej z nieba mżawki odbyłam rundkę po okolicy....